Burası Girne.
Geçen gün elime şöyle bir duyuru geçti.
“Mezuniyet Andı.
Bizler 23 Nisan İlkokulu Öğrencileri olarak,
Eğitim ve öğretimin ilk basamağını tamamladığımız şu anda,
Atatürk’ün çizdiği yolda yürüyeceğimize,
Büyüklerimizi sayıp,
Küçüklerimizi sevip koruyacağımıza,
Ailemize, öğretmenlerimize, vatanımıza yaraşır,
Hayırlı birer evlat olacağımıza,
Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti için çalışacağımıza,
Namus ve şeref sözü verir,
Kendimizi büyük Türk ulusuna adarız”.
Velilere gönderilen bir mesajdı ve “Öğrencilerimizin yarına mezuniyet andını ezberleyerek okula gelmeleri rica olunur” notu vardı.
2018’de şöyle yazmışız;[i]
“1933’de okunmaya başlayıp, 2013’de kaldırılan ANDIMIZ ile ilgili karmaşık ve uzun bir dava sürecinin yeni safhası basına yansıdı geçen hafta.
Tam 80 yıllık bir geleneğin kime, neden zarar verip, kimleri rahatsız ettiğini öteden beri bir türlü anlamış değilim.
50’li yılların başında Balıkesir Dumlupınar İlkokulu’nda “TÜRK’ÜM, DOĞRUYUM, ÇALIŞKANIM” ile başladı ilkokul hayatım.
İkinci sınıf Ankara Sarar ilkokulunda “YASAM; KÜÇÜKLERİMİ KORUMAK, BÜYÜKLERİMİ SAYMAK, YURDUMU, MİLLETİMİ CANIMDAN ÇOK SEVMEKTİR” ile Üçüncü sınıf Ankara Anıttepe İlkokulunda “VARLIĞIM TÜRK VARLIĞINA ARMAĞAN OLSUN”; Dört ve Beşinci Sınıf İstanbul Ortaköy İlkokulunda “NE MUTLU TÜRK’ÜM DİYENE” ile geçti.
5 yıllık okulu 3 ayrı şehirde 4 ayrı okulda okudum. Çünkü rahmetli babam subaydı.
Çocuklarım aynı andı Edirne, Girne, Erzincan’da omuzları ve başları, alınları dik, gözleri ufka bakarak aynı heyecanla okudular.
Ben de subaydım.
Eşim, 4 Haziran 1878 tarihinde Abdülhamit’in 92.799 sterline İngiliz’e “kiralamış olduğu” Kıbrıs’ta doğdu. (Nerede o paralar?)
Kader utansın, İngiliz sömürgesinde TÜRK asıllı bir İngiliz vatandaşı idi Abdülhamit yüzünden.
50’li yılların sonunda o zamanki adıyla Omorfo’da başladığı ilkokulu Lefkoşa Ayasofya/Selimiye ve Atatürk İlkokullarında bitirdi.
Sömürge dönemiydi.
Ama o da, adanın en uzak köşesindeki bütün akranları gibi güne “TÜRK’ÜM, DOĞRUYUM, ÇALIŞKANIM” ile başlayıp “VARLIĞIM TÜRK VARLIĞINA ARMAĞAN OLSUN” ile bitirdikten sonra girdi ilk derse.
İngiliz sömürgesinde…
Şimdi de Kuzey Kıbrıs’ta öğrenciler haftaya İSTİKLÂL MARŞI, güne ANDIMIZ ile başlıyorlarmış Torosları arkalarına alıp Beşparmaklara karşı haykırarak.
Allah nazarlardan saklasın!”
Kıbrıs’ta hala aynı ant aynı şekilde okunuyor.
Onun için Girne 23 Nisan İlkokulu velilerine gönderilen yukarıdaki talimat göğsümü kabart(mış)tı.
Ama derken…
Dün…
Değişik isimli, birden fazla Öğretmen Sendikası…
Grev kararı aldığını duyurdu.
“Bu süreçte sınav ve karne hazırlıkları yapılmayacak, sınav soruları idarelere teslim edilmeyecek ve notlar girilmeyecektir/Merkezi sınavlarda (BEAL, TMK, 20TFL) göre alınmayacaktır” dedi.
Sene sonu, son sınavlar, sınıf geçiş, mezuniyet sınavları, kolej sınavları…
Hiçbiri yapılmayacakmış…
Hocalar görev almayacaklarmış.
Zaten öteden beri bu ve diğer bütün sendikaların gerçek “solcu” olduklarından şüphe duymuştum.
Rum tarafında her türlü dernek ve sendikalar önce Rum/cu, sonra solcudurlar.
Ama bizde önce ve sonra “göstermelik” solcu, (Sovyetler Birliği kalmış olsaydı Komünist Partisi) ve aslında Rum hayranıdırlar.
AKEL’cidirler.
Birleşik Kıbrıs, Kıbrıs Cumhuriyeti sevdalısıdırlar.
Ercan’daki her grevi anında erteleyen hükümet niye burada böyle bir şey yap(a)mıyor?
Bir neslin geleceği ile oynanıyor, geleceği karartılıyor.
Neden sessiz kalınıyor?
Ben yine de Girne 23 Nisan İlkokulu idaresine selam veriyorum.
…
VARLIĞIM TÜRK VARLIĞINA ARMAĞAN OLSUN…
24 Mayıs 2023
