Deniz CÖMERTBAY
Her an bir şeyler başlıyor her an bir şeyler bitiyor
Sanki yeniden o bir şeyin sonunda her an bir başkasının başında gibi bir gün
Sanki yeniden bir şeylere veda eder gibi buruk
Yeni bir yola girer gibi ürkek ve korkulu bir gün
Yola çıkmak kadar zor ama yolda olmak kadar sonunu bekleyen
Oysa yolu hiç önemsemeyen
Hangi yola girdiğine bakmadan hep sonunu bekleyen
Sanki hep daha iyisi olacakmışçasına .
Yol yanlışsa oysa... hiç düşünmeden ilerliyorsak
Bu korkulu bu ürkek başlangıçların buruk bitişlerin nedeni buysa
Doğru yolun yakınlarında olduğunu hissederken
Ya ona geçmek için çok geçse
Bir şeylerin başında olmak zor bitirmek ondan beter
Bir şeylerin başında olmak zor bitirmek ondan beter
Ya ortasında olmak.
Başlangıcı isteksiz, sonu için umutsuz olduğun
Bir yolun tam ortasında olmak
Kendini avuturken hayallerinle hepsine birer birer veda etmek
Bu gün bir yazı okudum tozlu bir sayfada
‘’Bir kere yanlış trene bindiyseniz
Koridordan ters tarafa yürümenin hiçbir faydası yoktur.’’
Diyordu Nietszche.
İşte tamda bu yüzden ortasında olmak yolun
İçinde olduğun bir trenle
Hızla koşsan mesela çabucak bitirmek için
Yanlışını bitirip doğrusuna geçmek için
Ne fayda ?
Ya da yürüsen gerisin geri bir umutla yolun başına...
Ne değişirdi ki ?
Atlamak vardı aslında o trenden
Bir kapısını bulup salı vermek kendini …
Yaralanmak , Canını acıtmak,
Trende sana destek veren herkesi ,sevdiklerini,
Üzmek geride bırakmak pahasına.
Bi cesaret salı vermek kendini bu durdurulmaz gidişattan
Yan yolda ne olduğunu bilmeyerek
Yönünü kaybedip gecenin karanılığında üşümek pahasına
Atmak lazım kendini o trenden
Başında yapamadığın şimdi yapabilmek için
Yeniden aklındaki hayatı gerçeğe dökebilmek adına
Doğrusu bu muydu gerçekten
Bu mutlu eder miydi ki
Olurda her şeye rağmen ulaşılırsa
O doğru sanılan yola...
Oturur muydu kalbine bir tebessüm.
Yoruluyor insan, yoruluyor tren kendi kendine gitse de
Kalbine dokunmayan şeyler uğruna her gün uyanmaktan yoruluyor
O trenin durmaması için umut etmekten
Belki bir gün ulaştığı diyarlarda mutlu olmak uğruna
Bugününü heba etmekten yoruluyor.
Kimse bu trenin makinisti dur demek istiyor ona
Durdur şu durdurulmaz treni !!
Durdur ki herkes bir durup düşünsün
Belki de bu trende olmak zorunda olmadığını
Bir şeylerin farklı olabileceğini görsün
Durdur şu treni de herkes açsın peronunun penceresini
Baksın dünyaya
Baksının sürekli başlarında dikilen güneşe ,buluta,
Maviye baksın.
Eğer dururlarsa kuşların bile onlardan hızlı gidebildiğini görsünler
Görsünler ki anlasınlar , anlayacak ne kaldıysa...
Arkadaşlarınızla paylaşın
