İran’ın Ankara Büyükelçisi: ABD’nin hedefi Türkiye ve İran’ı parçalamak

Siyonist rejimin 1 Nisan 2024’te İran İslam Cumhuriyeti’nin Şam Konsolosluğu’na düzenlediği terör saldırısı, uluslararası hukukun, Birleşmiş Milletler Şartı’nın ve özellikle bu Şart’ın 2(4) maddesinin ve temsilciler ile diplomatik ve konsolosluk binalarının dokunulmazlığı ilkesinin ağır bir ihlali olarak değerlendirilmektedir. İran İslam Cumhuriyeti, bölgede gerilimin tırmanmasını önlemek amacıyla öncelikle hukuki, uluslararası ve diplomatik yola odaklandı ve ardından Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’nden bu suç ve terör eylemini kınamasını ve bu cinayetin faillerini yargılamak ve ülkelerin diplomatik yerlerine karşı bu tür korkunç suçların tekrarını önlemek için kararlı ve uygun önlemler almasını talep etti. Ne yazık ki, daimi üyesi olan üç batılı ülkenin yaklaşımı nedeniyle Güvenlik Konseyi bu eylemi kınamayı başaramadı ve İsrail rejiminin uluslararası hukukun temel ilkelerini ihlal etmesine izin verdi. Üstelik Gazze Şeridi’nde cinayetlerin başlamasından bu yana geçen 7 ayı aşkın süre boyunca İsrail rejimine karşı Filistin halkına yönelik işlenen suçları durdurmak için ciddi bir adım atılmadı. Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’nin bu eylemi kınayan tek bir açıklama yapmaması karşısında, İran İslam Cumhuriyeti’nin Birleşmiş Milletler Şartı’nın 51. Maddesine uyarınca, Siyonist rejimi meşru müdafaa çerçevesinde cezalandırmaktan başka seçeneği yoktu.

İran İslam Cumhuriyeti çok itidalli davrandı ama sonunda Siyonist rejimin yaptıklarının bedelini alması gereken bir aşamaya geldi. İsrail rejiminin mevcut politikası, iktidarı korumak ve hesap vermekten kaçınmak için çatışmayı genişletmek ve yoğunlaştırmaktır. Ne yazık ki Güvenlik Konseyi maksimum eylemsizlik gösterdi. Birleşmiş Milletler, bu kurumun haydut bir rejimin hırsları ve onu destekleyen Batılı ülkelerin siyasi çıkarları tarafından rehin tutulmasına izin vermemelidir. Güvenlik Konseyi, sorumluluğunu yerine getirmeli ve uluslararası barış ve güvenliğe yönelik gerçek tehditle mücadele etmeli ve İsrail rejiminin uluslararası yasaları ihlal etme ve bu rejimi yaptırıma zorlama konusundaki pervasızlığına yanıt olarak Birleşmiş Milletler Şartı’nın yedinci bölümü kapsamındaki taahhütlerinizi yerine getirmelidir.

İran İslam Cumhuriyeti’nin gerekli ve orantılı olarak yapıldı ve yalnızca Şam’daki İran Konsolosluğu’na yönelik terör saldırısında kullanılan askeri hedefler hedef alındı. İran silahlı kuvvetleri herhangi bir ekonomik yeri veya sivillerin yaşadığı bir bölgeyi hedef almadı. Bu operasyonun amacı karşı tarafa net bir mesaj iletmekti. İran İslam Cumhuriyeti bölgedeki çatışmayı tırmandırmaya çalışmıyor. Dolayısıyla operasyondan sonra bu konunun İran açısından kapandığını ancak Siyonist rejimin karşı önlem alması halinde tepkisinin hızlı ve kapsamlı olacağını açıkladı. İran İslam Cumhuriyeti, İsrail rejiminin herhangi bir askeri macerasına karşı uyarıda bulunurken, Tahran’ın egemenlik, toprak bütünlüğü ve halkın savunulması, güvenlik ve ulusal çıkarların ihlallerinin önlenmesi konusundaki kararlılığını ve uluslararası hukuka uygun şekilde her türlü tehdide yanıt vereceğini vurguladı.

Şüphesiz İsrail rejimi yayılmacılık arayışındadır. Bu rejim 1948’den bu yana uluslararası kararları görmezden gelerek, Filistin topraklarını daha fazla işgal etmektedir. Önce sınırlı bir toprak istediler, sonra Filistin topraklarının yarısını aldılar, sonra Filistin topraklarının tamamını işgal etmeyi gündeme getirdiler, ardından Filistin’in komşu ülkelerini işgal edip onların topraklarından bir parça aldılar. Şu anda bile Siyonizmin temel hedefi daha büyük bir İsrail oluşturmaktır. Ancak direniş gücü sayesinde Nil’den Fırat’a hayalini gerçekleştirmeye çalışanlar bugün Gazze Şeridi’ne battı.

Kuşkusuz 20. yüzyılın başında olduğu gibi İslam ülkelerinde yeniden parçalanma projesini harekete geçirme ve bir dönüşüm süreci yaratma yönünde uzun yıllardan beri planlar yapılıyordu. Bazı alanlarda değişikliklere yol açan, ancak önemli başarısızlıkları da beraberinde getiren Büyük Ortadoğu Projesi bu planlardan biriydi. Büyük Ortadoğu projesi, bölge ülkelerini İsrail’in yörüngesine dayalı tek bir sistem haline getirmeyi amaçlıyordu. Bu planın uygulanması, zayıflıkları nedeniyle genellikle İsrail’in müttefiki haline gelen küçük ülkelerin doğmasına yol açıyordu. Bu arada ülkeler arasındaki bölgesel, etnik, dinsel konulardaki farklılıklar da bu projenin önemli bir parçası. Ayrıca bölge dışı ülkelerin terörizmi destekleme, silahlandırma ve huzursuzluk çıkarma amacıyla bölgede aşırıcılığı teşvik etme yönündeki yıkıcı müdahaleleri de bu projenin bir diğer önemli parçası olarak değerlendiriliyor.